Christchurch!

Hello friends!
Ik zal jullie weer eens een beetje op de hoogte stellen wat ik de laatste weken heb mee gemaakt.


Vrijdag 14 oktober hebben we een verjaardagfeestje gehad van Ashley. Zij is een collega van ons bij Cawthron en ook werkt ze bij Malbas, waar wij bijna elk weekend uitgaan. We hebben gezellig gebowld. Toen zijn we naar haar vriend zijn huis gegaan om lekker een beetje te chillen. We zijn met de meiden (dat waren er met ons erbij 6), naar de slaapkamer gegaan zodat de anderen zich klaar konden maken. We hebben daar een hele tijd gezeten tot het zover was dat de taxi kwam om ons naar de stad te brengen. We zijn toen met zijn allen naar Malbas gegaan. Ik denk dat er wel 3 taxi zijn geweest om iedereen naar de stad te krijgen. Daar hebben we lekker verder gefeest. Paar drankjes gedronken en lekker gedanst. We hebben zo veel nieuwe mensen leren kennen.

Zaterdags (de 15de) hebben we toen een heerlijke BBQ gehad op Rabbit island. Deze BBQ was te ere van een paar collega’s van Joost zijn lab, maar omdat wij ‘bij Joost horen’ waren ook wij uitgenodigd. Dit is echt een super mooi plekje om te zitten. Het enige wat wel jammer was dat het die dag een beetje regenachtig was. We hebben 2 grote regenbuien gehad. Tussen die buien in scheen de zon zelfs een beetje. Maar omdat ik zo koukleum ben en Bernadette haar jas was vergeten liepen we allebei in een vest van Joost. Iedereen moest iets meenemen voor de BBQ en dat gelde dus ook voor Joost (ons). Joost die natuurlijk heel erg van het bakken en zo is (dus echt niet!!) had mij heel lief gevraagd of ik voor hem een brownie wou bakken. Hij heeft wel eventjes geholpen. Deze brownie viel goed in de smaak. Alleen had ik op advies van Joost 2 brownies gemaakt. Alleen kon dat niet in 2 vormen dus hadden we er 3. En er is nog niet 1 hele brownie opgegaan. Dus we hebben heel veel brownie gegeten dat weekend.

Dit weekend hebben we weer een tripje gemaakt. Deze keer was onze eindbestemming Christchurch.
Jazeker, de stad bekend van de earthquakes. Helaas hebben we er niet een kleintje gevoeld. Wat eigenlijk best raar is omdat ze er daar wel 1 per dag hebben. Sinds anderhalf jaar geleden hebben ze daar al 8000 gehad.

Zaterdag ochtend zijn we vertrokken. Eerst moesten we allemaal onze tassen nog pakken want ja dat doe je niet van te voren;). Na alles ingeladen te hebben zijn we tegen kwart over 9 weggegaan. We hebben in de auto pas echt besloten hoe we zouden gaan rijden. Het enige wat we al hadden besloten was dat we via de East coast zouden rijden.

De eerste stop die we hebben gehouden was bij Okaramio daar hebben we door een stukje bos gelopen dat door het regenachtige weer van die morgen er uitzag als een oerwoud. Na het stukje bos kwamen we bij een rivier. Om dicht bij die rivier te komen moest je even van wat rotsen afklimmen. Het was een super mooi gebied. Aan de overkant van de rivier was weer bos.

Toen we weer verder reden hebben we onze volgende echte stop gemaakt bij een Hakupu. Hier hebben de jongens een dam in zee gebouwd. Nu hoor ik jullie al denken “in zee???” Maar het antwoord is JA in zee. Die moesten ze natuurlijk ook uittesten en als je op de goede punten ging staan kon je eroverheen. Bernadette had dat alleen niet helemaal door dus die viel met 1 been in het water. Na daar een tijdje te hebben gekeken en heel veel foto’s gemaakt werd het tijd om weer in de auto te stappen en verder te gaan.

We reden verder langs de oceaan. Toen Gijs uit het niets riep dat hij walvissen zag. Ik turen in de verte maar ik zag ze niet, en ook Joost en Bernadette zagen ze niet. Maar toch maar even voor de auto geparkeerd om te kijken of Gijs gelijk had en walvissen zag. Bij de parkeerplaats liep een paadje naar beneden waar een plateau was. En vanaf dat plateau hebben we geen walvissen gezien maar we hebben wel zeehonden gezien. Heel veel. Het was echt een super mooi gezicht. Hoewel de meeste zeehonden sliepen, hebben we er ook een paar met elkaar zien spelen. Ook lagen een paar zeehonden lekker te zonnen. Natuurlijk hebben we hier ook veel foto’s van gemaakt. We hebben ook echt staan genieten van wat we zagen.

Toen we daar een tijd hebben staan kijken werd het tijd dat we verder gingen. Onze volgende stop die op de planning stond was Kaikoura. Hier zou je walvissen kunnen zien. Vooral baby walvissen. Helaas hebben wij er geen gezien:( Toen zijn we maar weer verder gereden want het werd wel tijd dat we verder gingen. We hebben nog een paar kleine stops gehad om even de benen te strekken.

Toen we na 9uur en 15 min reizen eindelijk in Christchurch aankwamen was het al kwart voor 7. Toen moesten we natuurlijk nog op zoek naar een slaapplaats. Dit was iets moeilijker dan dat we eigenlijk hadden gedacht omdat bijna alle backpacker centra’s in het city centre zitten. En er is niet zo heel veel van het city centre over. Dus hebben we bij een supermarkt gevraagd of ze ons konden helpen met waar een backpackers centrum zit en die ook nog geopend is. Het meisje dat ons heeft geholpen heeft een paar backpackers centrums opgebeld om te kijken of er nog plek was voor 4 gasten. We zijn uitgekomen bij backpackers centre Avon city. De eigenaar van dit hostel was een oude hippie. Die heel toevallig die avond zijn 60ste verjaardag vierde. En de gasten die kwamen, waren nog meer oude hippies. Het was heel grappig. De accommodatie was na ons idee wel matig, maar we waren blij dat we een slaapplek hadden.

Zondags zijn we eerst in het centrum van Christchurch gaan kijken. Het was heel indrukwekkend om te zien. En dat terwijl wij niet weten hoe het er eerst uitzag. Het was heel deprimerend. Iedereen keek er treurig en wat een … ravage. Gebouwen die geen buitenmuren meer hebben. Gebouwen die gewoon compleet zijn weggevaagd. We liepen over de stoep en toen zag je gewoon de draden liggen. Dat was een plek waar een lantaarnpaal had gestaan. Dat is zo bizar om te zien. Je kunt je wel indenken wat voor een ravage dat geeft een earthquake. Maar als je dat dan zo echt ziet, lijkt het nog erger.

Na deze deprimerende tour door een klein stukje city centre dat nog open is. Zijn we via de Lewis Pass op weg gegaan richting de Hanmer Springs. Dit zijn warm water bronnen. Omdat er ook natuurlijke warmwater bronnen zijn wouden wij die natuurlijk opzoeken, want ja als het dan toch mogelijk is dan doe je dat gewoon. We hadden een beschrijving gekregen van zo hippie hoe we er zouden kunnen komen. Alleen konden wij het niet helemaal vinden. Dus toen we er al voorbij waren bedachten we ons dan gaan we naar de Maruia Springs gingen. Tegen de tijd dat we daar aankwamen was het alleen al zo laat dat we eigenlijk verder moesten rijden mochten we voor die nacht een slaapplaats willen vinden. Dus ook daar zijn we weer weggereden. We hebben toen wel even een stop gemaakt bij de rivier die daar langs liep. Hier wouden de jongens weer een dam bouwen. Waar ze alleen niet aan denken is dat de sandflies dan naar je toe komen omdat je nat bent met water. En daar hadden ze natuurlijk dan ook al snel last van. Dus zijn we er maar weer snel weggegaan.

Na het hele sandfly gedoe van deze keer zijn we in 1 keer doorgereden naar Reefton. Wat het eerste dorpje was waar je een slaapplek kon vinden. Hier zijn we naar een motel gegaan Reef cottage heette het. Het was echt super mooi, vergeleken met waar we de eerste nacht sliepen. Het was een soort huisje voor ons. We hadden een douche (die er niet vies uitzag). Daar waren we alle 4 wel heel blij mee. ‘S avonds zijn we in het Wilkonson hotel naar de pub geweest om de finale rugby te kijken. Deze ging tussen de All Blacks (NZ) en Frankrijk. Het was een spannende wedstrijd. De mensen die er zaten zeiden dat het een intense wedstrijd was. Alleen snap ik niet zo heel veel van de spelregels. Ik snap alleen dat je alleen maar naar achter mag gooien. Het was een mooie wedstrijd om te zien.

Oohja, ik zal ook de wereldkampioen rugby ff noemen. Dat zijn de ALL BLACKS! Jazeker New-Zealand is wereldkampioen Rugby 2011!

Na een heerlijke nacht in het motel waar Bernadette en ik een kamer deelden en Joost en Gijs een bed deelden zijn we maandag weer verder naar huis gegaan. We hebben nog 1 stop gemaakt en dat was bij Korere. Hier hebben we op een berg gestaan en daar had je een soort schijf die aangaf waar welke berg zat en hoe hoog die berg was. Dat was wel heel tof.

Eenmaal thuis moesten we natuurlijk alles weer uitpakken. We hebben meteen maar even de was gewassen. Verder hebben we die dag niet veel gedaan. We waren allemaal moe van 3 dagen de hele dag in de auto zitten.

We hebben in totaal 960km gereden.

Nou nu zijn jullie weer op de hoogte van wat er hier is gebeurd.

Liefs Desiree xxx